Ben ağladıkça etti tegâfül o mest-i nâz
Hâb-ı girân âdeme bârân iken gelir
(O, baştanbaşa naz olan sevgili, ben huzurunda ağladıkça ilgisizleşti, nazı arttı ve ağır uykuya vardı adeta. E tabiî normaldir; gözyaşlarımı yağmur zannetti zâhir; malûmdur ya yağmur yağınca insanın uykusu artar.)
Mehmed Emin İffet
25.12.10 |
vakt-i dîvan
|
0
yorum
.png "English"){kind=small}
0 yorum: