İki yıldız arası göğe asılı hamak...
Uyku, uyku... Zamansız ve mekansız, uyumak.
Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
İlgisizlik, herşeyden kesilmiş ilgisizlik;
Bilmeyiş ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!
Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık;
Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;
Raflarda toza batmış Peygamberlerden bildiri.
Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım;
Bir dilim kuru ekmek; acı suya banayım!
Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla!
Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla...
N.F.K.
25.10.10 |
vakt-i nazım
|
5
yorum
.png "English"){kind=small}
Ne tuhaf dir ki Ustad gibi bu duygular benzeri bende de olur bazen.
YanıtlaSilUsandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;
YanıtlaSilBırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!
üstada rahmet diliyorum
YanıtlaSilelinize sağlık çok keyif alıyorum bloğunuzdan
tebrik ediyorum başarılar diliyorum selamlar
saygılar
@devletnur
YanıtlaSilHaklısınız, zaman zaman kim bu hislere kapılmıyor ki?!
@GÖNÜLÜNİVERSİTESİ Bu güzel övgülerinizden dolayı müteşekkirim.
YanıtlaSilSelam ve dua ile...