"düşün, düşün ki düşün gelişsin"

İki yıldız arası göğe asılı hamak...
Uyku, uyku... Zamansız ve mekansız, uyumak.
Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
İlgisizlik, herşeyden kesilmiş ilgisizlik;
Bilmeyiş ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!
Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık;
Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;
Raflarda toza batmış Peygamberlerden bildiri.
Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım;
Bir dilim kuru ekmek; acı suya banayım!
Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla!
Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla...

N.F.K.
Share

5 yorum:

  1. Ne tuhaf dir ki Ustad gibi bu duygular benzeri bende de olur bazen.

    YanıtlaSil
  2. Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;
    Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!

    YanıtlaSil
  3. üstada rahmet diliyorum
    elinize sağlık çok keyif alıyorum bloğunuzdan
    tebrik ediyorum başarılar diliyorum selamlar
    saygılar

    YanıtlaSil
  4. @devletnur

    Haklısınız, zaman zaman kim bu hislere kapılmıyor ki?!

    YanıtlaSil
  5. @GÖNÜLÜNİVERSİTESİ Bu güzel övgülerinizden dolayı müteşekkirim.

    Selam ve dua ile...

    YanıtlaSil