gözlerine bağdaş kurup otursa da bir keder,
iliştirip ağız kıyısına bir gölgeli gül(üş)ü,
yaşamın tam da ortasında anadan üryan
dimdik durmasını öğrenir insan...
Nilgün Gürbüz
6.6.11 |
vakt-i nazım
|
0
yorum
Copyright 2008. All right reserved. Theme Design by Good Design Web
© 2008 ünsüzdüşünür Bloggerized by Falcon Hive.com
.png "English"){kind=small}
0 yorum: