sevdik mi şeklimiz değişiyor kardeşim
kurnasız boşanıyor çeşmemizden su
dağılıp yokuşlara sardırıyoruz
suyumuzu zeminler eğip büküyor!
oyunumuz kalmıyor, soğuk değil sırtımız
atımızdan inerken yere çarpıyor birden
at üstünde gövdemize bindirilen hız
sevdik mi dolanırız kendimizle ha bire
yalnızlık peyda olur, bin bir çeşit yalnızlık...
başlar dama oynamaya bizimle dünya
istemesek de işte kurallıdır elimiz
son taşımız yetmez devirmeye o yari
çünkü dama böyledir; acı çekmek mecburi..
Alper Gencer
24.6.11 |
vakt-i nazım
|
0
yorum
.png "English"){kind=small}
0 yorum: