"düşün, düşün ki düşün gelişsin"

gözlerine bağdaş kurup otursa da bir keder,
iliştirip ağız kıyısına bir gölgeli gül(üş)ü, 
yaşamın tam da ortasında anadan üryan
dimdik durmasını öğrenir insan...

Nilgün Gürbüz
Share

0 yorum: