Bavulları hep toplu durmalı insanın…
İhanetlere, terk edilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı olmalı…
Çünkü “omuz omuza” günlerin vakti geçti.
Dayanışma… Günümüzde değer kaybeden biri artık…
Zaman, tek başına dimdik ayakta kalabilmeyi becerme zamanıdır.
İşte o yüzden alışmalı yalnızlığa…
Sokaklar dolusu ıssızlıkla baş başa yaşamayı göze almalı insan…
Güvendiği dağlardaki karlara bakıp ders çıkarmalı…
Hüzünlü bir şarkıyla paylaşılan gecelerde başım dayayacak bir omuz arama huylarından vazgeçmeli…
Sofrada tek tabağa, tabakta az yemeğe alışmalı…
Romanlardan yalnızlığı yücelten paragraflar asmalı evin en görünür duvarlarına…
“Yalnızlık paylaşılmaz/ Paylaşılsa yalnızlık olmaz” dizeleriyle başlamalı güne…
Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı… Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır.
Haklılığın onuru yaşatır insanı… Susmanın utancı öldürür.
O yüzden en sessiz gecelerde ”doğruydu, yaptım” la teselli bulmalı insan…
Feryada komşuların yetişmemesine, soğuk duvar diplerinde sessizce ağlaşmaya alışmalı…
Kendiyle he saplaşmaya çalışmalı…
Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır ol malı…
Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp savaşacakmış kadar gözü pek olabilmeli…
Sessizliği, sese dönüştürebilmeli… Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan… Yollarla barışmalı… Yalnızlığa alışmalı…
Can Yücel
21.9.10 |
vakt-i nesir
|
2
yorum
.png "English"){kind=small}
yalnızlığa dair çarpıcı dizeler...paylaşım için tşkler...
YanıtlaSilNe hayatı önemse çılgınca ne de hafife al aptalca,
Onursuz birliktelikler yerine,
Onurlu bir yanlızlık yaşa....
3 - 5 Günlük Aşklara Ka-pa-lı-yız.... :)
Bu güzel yorumunuz için ben teşekkür ederim...
YanıtlaSil"Onurlu yalnızlık" harika :)
Aşk 'hakîki' ise 3-5 günlük olamaz ve 3-5 günlük hevesleri aşk olarak tanımlamak hakikât olana en büyük hakarettir!...