.jpg)
ey benim yazı kışı yağışlı gözlerim
gidip de çöle yağmak neyineydi
neyineydi kapılmak sam yellerine
şimdi dört mevsim kuraksın
kum fırtınalarına mı teslim ettin gülmelerimi
hadi savrul sahralarca
ve kavrul taa yürekten!
gıkım çıkarsa hıçkırıklara boğulsun nefesim
kör olayım ağla billah
kurumasın gamzemde açan hüzün çiçekleri
bilirsin dikenine razı olduklarım ateşten mızraklara dönüştü
bilmiyorum yağmur duasını öğrenmeye ihtiyacım olmaz sanırdım
sandığım sanmadıklarımla doldu işte
hangi bohçayı açsam bir ummadık taş
ve kaldırmayagör iç içe tıkıştırılmış milyonlarca yaş..
bir amin bekliyor hepsi
olmadık da değil bu dualar üstelik
olur yanlarım sızlamakta susuzluktan
boşa yağmışım yıllarca
yağmalanmışım habersiz
dolup dolup boşalıyorum içime
bir de bardağa kadeh kadeh
ve artık mevsimsizim enlemlerin uğramadığı
ben aslında sensizim kaderin cezalandırdığı...
ersin özer
16.4.13 |
vakt-i nazım
|
0
yorum
.png "English"){kind=small}
0 yorum: