Bir sabah, bir gül bahçesinde, bir bülbül görüyor Şeyh Sâdi.
Ağzında gül yaprağı var. Bülbül şakıyor.
Soruyor Şeyh Sâdi:
Yahu vuslat hâlindesin, hasretinden bağırdığını anlıyorum, ama gül yaprağını ağzına almışsın. Daha neye bu feryat?
Bülbül diyor ki:
"Yâr vuslat hâlinde dahi nazdadır, beni de böyle bağırttıran onun nazıdır"
"Rabbül-âlemin, âşıklar için yârdır. Onun için bazen feryat ettirir."
5.8.11 |
vakt-i ibret
|
4
yorum
Gelibolu17:
YanıtlaSilÇok yakışmış sayfanıza bu yazı,emeğinize sağlık...selamlar :) Ve Hayırlı Ramazanlar....
Tıpkı Rabbin kulunu özleyince onu kendine yaklaştırmak için dert vermesi gibi.
YanıtlaSilSâdi muhteşem bir şair çok okumak lazım sayenizde bi kez daha okuduk :)...
Hayırlı ramazanlar
@Adsız
YanıtlaSilAleyküm selam sevgili Gelibolu17. Beğeninize ve dahi yakıştırmanıza müteşekkirim... Dua ile hayırlı Ramazanlar...
@lâ Allah razı olsun sevgili lâ, ne hoş sözler bunlar. Ve Sâdi hakkındaki söylediklerinize sonuna kadar katılıyorum. Lâyıkıyla eda edebildiğimiz bir Ramazan diliyorum...
YanıtlaSil