Kim bilir şimdi akşamın şakağına
Kanını kurşunlar gibi savuran yüreğim
Dâr-ı dünyada
Bir de ne yaptıysam
İçimden atamadığım köpeklerim
Bir yanım yol ağzında
Bir yanım yara benim
Bir yılan adımı ısırıyor
Bir akrep kolumu kanadımı
Sokaklarda gözlerinden geçilmiyor
Beni hep sizin oralardan topluyorlar
İliklerimde bir kadîm sarhoşluğun uğultuları adıma ve bana aldırmıyorlar
Yâni şimdi ben başka biriyim
Bak bu yanımda duran İsmail
Bu yanan ellerse benim ellerim
Ya gel bana adımı bildir
Ya elif kaddim büküp berdâr edeyim
Şimdi bu benim yalnızlığıma dökülen şiirler senin değilse kimin
Bu göz yaşlarıma yürüyen sâhil
Bu sabahlar
Bu gecenin serin atlıları
Ben kalbimi ellerinin ortasına koydum
Kalbimi tut
Tut ki bileyim
Zîrâ ben bu râh-ı firkatte yeniyim
Çünkü ikide bir başkası olmaktan yorulur kalbim
Senin ellerinle alır yerine koyarım
Sen olmasan ne yaparım
Göz yaşım
Yorgunluğum
Sevincim
Alın terim...
Mehmet Ragıp Karcı
15.5.11 |
vakt-i nazım
|
0
yorum
.png "English"){kind=small}
0 yorum: