Gönül hapishanemde seni müebbet eyledim! Yüregimi sana açık eyledim! Vuslata dur eyledim! Aşkına sur eyledim! Güzel kalbin gülsün eyledim! Ateşi kor eyledim!Dostlugunu daim eyledim! Canıma can eyledim! Yolunu açık eyledim! Dost menzilini hoş eyledim! Seni kendime dost eyledim! Seni kendime GÖNÜL KELEPÇEM eyledim!!!

Selamün aleyküm,
Eger "ben" kayipsa,özümüz kayipsa, "ben"i arayan kimdir? "Ben"e konusan, "ben"e yalvaran, "ben"in dönmesini bekleyen kimdir? "Ben"den kalan bir parça midir diger parçasini arayip bütünlesmek isteyen? Beden midir ruhsuz kendini bos hisseden?
"Ben"siz beden var midir? Varsa degeri ne kadardir?
Yoksa "ben" hep vardir da biz mi âmâ olup onu görmeyiz, baska bir benlige bürünüp ona nankörlük ederiz? Biz zaman sonra degerini anlariz belki, ama artik bize küsmüstür... istesekte gözümüze görünmez...
Peki gerçekten yok mudur, yoksa yani basimizda midir? Belki de bir "ben" degilde birkaç "ben" vardir insanda. Degisik kabuklardan olusmus bir ben. Asil cevheri ortada bulunan "ben". Ona ulasmak kolay olmasa gerek, engeller çok... Nefsimizle her bir savasi kazandigimizda bir kabugu kirip cevhere bi adim daha yaklasmiz olacagiz.
Hayat gayesi de budur belki... O cevhere ulasmak... imana ulasmak.. aska.. ilahî aska ulasmak...

Vesselam...

Aleyküm selam
Evet birkaç "ben" var insanlarda ve en önemlisi de özde bulunan ben, hani ara sıra kaybettiğimizi düşündüğümüz,aramaya koyulduğumuzda ise bize hemen kendini gösterecek kadar vefalı,Rabbimizle olan iletişimimizi en güzel sağlayan ben...
Yedek "ben"lerimizden çok özbenliğimizin farkına varmak ve onunla mevlâ'ya ulaşmak temennisi ile...