Anlatırlar ki, kendince kavminin önde gelenlerinden, dindarlığı herkes tarafından bilinip itibar gören biri kırlara gezmeye çıkmış.Allah'ın yarattıklarını ibret nazarıyla seyre koyulmuştu.
Sonra kalktı. iki rekat şükür namazı kılmak üzere tekbir aldı.
Olacak bu ya, o sırada Mecnun da kırlarda dolaşıyordu ve tesadüfen bu adamın önüne doğru geçip bilmeden orada oyalanmaya başladı...
Adam selam verdikten sonra Mecnun'a seslendi:
- Bre çekil önümden, burada namaz kılıyorum.
O vakit Mecnun hayretler içinde şöyle sordu:
-A efendi sen bu namazı niçin kılarsın?
Adam şaşırmıştı.
Delinin aklına hayret etti ve işin sonunu getirmek istedi.
-Neden sordun ki?
-Allah aşkıyla ve onun için kılıyor musun diye?
-Evet Allah aşkıyla ve O'nun rızası için klıyorum!..
Mecnun önce güldü, sonra dudağını büzüp kederlendi:
-Kendini yokla beyim, içini yokla...
Ben Leyla'nın aşkına düştüm düşeli şunca yıldır ondan başkasını görmüyorum da sen Allah aşkıyla namaz kılarken beni nasıl görüyorsun?
13.12.08 |
vakt-i ibret
|
3
yorum
.png "English"){kind=small}
.png)
Dinin diregi...Cennetin anahtarı...Müminin miracı...Gözümün nuru...Namazla dirilmemiz ümidiyle...
YanıtlaSilEvet bunu daha önce bir sohbet esnasında işitmiştim çok anlamlı.
YanıtlaSilOldukça manidâr..
Sil