Ey âşık!
Kalbini ismine dürten, seni ordularının başına geçirdi bütün duygularının.
Vakit yine geceydi, nehârı olmuyordu âşığın.
Borandı, kardı, acıydı...
Harften de öncesini bilen vardı...
Ey âşık !
Açık söyle bana !
Yarama merhem "Yâr İli" değil miymiş?
"Âh köyü"nde oturan derviş, ‘ille de Yâr'deyip uzaklara kayıvermiş...
Gidiş, o gidiş...
-alıntı-
16.12.08 |
vakt-i nesir
|
2
yorum
Bunu çok beğendim ne kadar ince düşünceli yazıları buluyorsun.
YanıtlaSilTeşekkür ederim canım, işte bunları ben yazmalıydım diyebileceğim yazılar karşıma çıkıyor, "arayan bulamaz ama bulanlarda arayanlardır" sözünde olduğu gibi..
Sil