Her kahve aynı tadı taşımaz... Nerede içiyorsan, kiminle içiyorsan ona göre değişir...
Bir pazar öğle sonrası annenin "hadi bir kahve yap da içelim" dediği kahve huzurludur... Köpükler annenin göz bebeklerine yansır... Dudağının kıyısında kalan küçük bir gülümsemedir...
Sahilde oturduğun rüzgarlı bir sonbahar günü, en sevdiğin dostun ağlarken içtigin kahvenin tadı kederlidir... Kahve telvesine yüreğinin acısı karışır.
.......
Dostlarla içilen kahve neşedir... Kahkahalar köpüklerin üzerinde yüzer.
Tek başına gece vakti balkonda içtiğin kahve yalnızlıktır...Acıdır tadı... Ama garip de bir keyf, lezzeti vardır...
Baban için yaptığın kahve sevgi doludur, çay bardağında, az şekerli...
Kahve gibi görünmez sana... Ama sıcaktır dumanı tüter ve kokusu büyülüdür...
Beklemediğin bir anda sana uzatılan kahve başkadır... Isıtır insanın içini.
Kahve aynı kahvedir belki; köpüğüyle, rengiyle, dumanıyla aynı kahvedir ama içilen kahveler ruhunun süzgecinden geçer ve tadları değişir..
Her kahve aynı değildir bu yüzden..
alıntı
30.9.12 |
vakt-i tenefüs
|
6
yorum
.png "English"){kind=small}
Kahvemiiçer lokumumu da yer bir de güzel sohbet ederim:)))
YanıtlaSilAfiyet olsun efendim, hoş sohbetliliğinizden bizde faydalanmak isteriz :))
SilBu yaziyi internette bilmem kacinci okuyusum ama her okumamda kâh icimi isitti, kâh hüzünlendirdi... Tesekkürler ablacigim.
YanıtlaSilRica ederim canım kardeşim, bende aynı duygularla bir kaç sefer okuyunca blogda da olsun istedim yazıyı..
SilNe güzel, içe dokunan bir yazı olmuş, emeğine sağlık
YanıtlaSilKahve tiryakisi olarak paylaşmadan edemedim bu güzel yazıyı, ne de iyi etmişim :)
Sil