günlerin diğer günlere benzemediği zamanlar vardır.
elimize aldığımız her şey pörsüyüp söner.
biriktirdiğimizi sandığımız geçmiş , ufalanıp gider avuçlarımızda.
'sonra' da kaybeder anlamını 'önce' nin ardından.
bir mum ışığımdan yansıyan gölgeye dönüşürüz.
böyle günler , uygun değildir aslında yaşamaya.
ama yaşarız.
günlerin sona ermediği zamanlar vardır.
kelebeğin ateşe yakalandığı gibi yakalanırız.
hiçbir şey anlamadan...
akreple yelkovanın bu nedensiz duruşundan hiçbir anlam çıkaramadan...
ipi yeniden bağlayamadan ve çözemeden....
böyle günler , uygun değildir aslında ölmeye.
ama ölürüz.
Gökhan Özcan
13.4.10 |
vakt-i nazım
|
0
yorum
0 yorum: