Bülbül Hasan XV. asırda yaşayan kıymetli sanatkâr ve değerli nüktedânlardandır. Hoş sohbet kişiliğiyle meclislerin en renkli ve aranan simâlarından birisidir. Aynı zamanda şair de olan Hasan, şiirlerinde Andelibî(andelib: bülbül) mahlasını kullanırdı. Bir ara ikamet ettiği Kastamonu'ya bir kadı gelir. Rüşvet almadan iş görmeyen kadılardan biridir bu kadı. Kadının memurları gelenleri önce "Efendi uyur" diye geri gönderir, şayet ellerinde hediye varsa bu defa, "Efendi, buyur." derlermiş. Andelibî de haklı olduğu bir dava için dört-beş defa mahkemeye gittiği halde hep eli boş dönmüş.
Bir başka gün bir parça şeker ve iki altınla kadıya varınca davayı hemen kazanır. Bir toplantıda bir adam, "Mahkemede işim vardı, gittim. Kadı efendi uyuyormuş, çok üzüldüm." deyince; Bülbül Hasan, nam-ı diğer Andelibî şakımaya başlar:
Eğer destin tehî varsan Efendi'yi uyur derler
Eline zer alıp var sen, Efendi gel, buyur derler.
28.3.10 |
vakt-i tebessüm
|
0
yorum
.png "English"){kind=small}
0 yorum: