Ey bir tarafta sevgileri bir tarafta hüzünleri besleyen kalbim
Ey Leyla ile Mecnunun aşkına eş değer bir aşkı büyüten kalbim
Ey duygularımı kanatıp içimi kan gölüne çeviren yabancı
Ey içimde birike birike esrarlı bir yara haline gelen sancı
Al götür beni umutların tükendiği beldeye
Ey yılanların kalbini doyuran toprak
Ey insanı istek ve arzularıyla birlikte yutan ıstırap
Yeşert sevgi güllerini, büyüt barış ağacını
Ey en kutsal sevdalara yardım ve yataklık eden kalbim
Yeşert sevgi güllerini, büyüt barış ağacını
Ey bir tarafta sevgileri, bir tarafta hüzünleri besleyen kalbim
Ey Leyla ile Mecnunun aşkına eş değer bir aşkı büyüten kalbim
Ey gül bahçelerinde kaybolmuş bülbüller,
Ey bahçemi beğenmeyip küçümseyen sümbüller
Yeşertin sevgi güllerini büyütün barış ağacını
Ey mutluluk kütüğünden filizlenip büyüyen hüzün
Büyüttüğün dallara yuva kurşun yetim kuşlar
Gölgesinde barınsın tanımsız duyguların çocukları
Ey sonsuzlayım uzanan aydınlık sevdamın sahibi
Al götür beni İbrahim’in ateş çemberine
Ey bir tarafta sevgileri, bir tarafta hüzünleri besleyen kalbim
Ey Leyla ile Mecnunun aşkına eş değer bir aşkı büyüten kalbim
Al götür beni Yusuf’un rüya tahtına
Al götür beni Yusuf’un zindandaki bahtına
Ey karşılıksız dostluklara evini açan kalbim
Al götür beni Eyyüb’ün çile mesaisine
Ey dünyanın en saf, en kaim duygularının mekânı olan çocuk
Al götür beni masum bakışların mutluluk özlemine
Gözlerimden denize yansıdı hazin bir dekor
Açıl sır perdesi artık açıl, nedir sırtımdaki kambur
Ne olur, sonsuzluk yolunda beni son limana bırak, ey vapur
Ey bir yanı kıvılcım, bir parçası kor olan kalbim,
Ey bir tarafta sevgileri, bir tarafta hüzünleri besleyen kalbim,
Ey Leyla ile Mecnunun aşkına eş değer bir aşkı büyüten kalbim,
Her gün içimde büyük bir kıyamet kopar kimse anlamaz,
Neden, ama neden, ben miyim yeryüzünde en büyük günah
Neden, ama neden, ben miyim yeryüzünde en büyük günah
Yıkıldı, dünyanın zulüm saltanatı ey kalbim, üzülme
Bu dünyada sevinç diye bir şey var mı bilmiyorum?
Ben hep derin bir hüsranı yaşadım
Dökülün yere yıldızlar, dökülün,
Gümüş duygularım yükselsin
İsmail Okutan
15.3.10 |
vakt-i nazım
|
0
yorum
0 yorum: