Gülersin, gülersin....Ve ağlarsın ardından. Bu, böyle...Lâkin...
Gülmede de, ağlamada da bir ümit saklıyorum içimde. Bu ümidin de son nefese kadar orada kalmasını ümit ediyorum.
Ümit o ki; hiçbir çile ve zorluk ruhu yıpratmasın. Bedeni yıpratabilir.Yorgun düşülür. Derman kalmaz. Düşünemez hâle gelir insan.Velâkin.. Ruhu sıkı tutmalı ki, düşmesin! Mühim olan o çünkü... Beden ne de olsa düşecek toprağa. Bir yaprak gibi düşecek. Bir kıvılcım gibi sönecek. Amma...
Sıkı tut ki ruhunu, düşmesin!..
Gülmede de, ağlamada da bir ümit saklıyorum içimde. Bu ümidin de son nefese kadar orada kalmasını ümit ediyorum.
Ümit o ki; hiçbir çile ve zorluk ruhu yıpratmasın. Bedeni yıpratabilir.Yorgun düşülür. Derman kalmaz. Düşünemez hâle gelir insan.Velâkin.. Ruhu sıkı tutmalı ki, düşmesin! Mühim olan o çünkü... Beden ne de olsa düşecek toprağa. Bir yaprak gibi düşecek. Bir kıvılcım gibi sönecek. Amma...
Sıkı tut ki ruhunu, düşmesin!..
R.Nazik Kaya
17.10.09 |
vakt-i tenefüs
|
0
yorum
.png "English"){kind=small}
0 yorum: