Yapraklar düşmede bilinmez nerden? Gök kubbede uzak bahçeler bozulmuş sanki...
Yapraklar düşmede, gönülsüz ! Ve geceler ağır ! Dünyamız kopmuş gibi yıldızlardan kaymada yalnızlığa...
Hepimiz düşmedeyiz, şu gördüğün el düşüyor !...
Nereye baksan hep o düşüş...
Ama "Bir" i var ki bu düşenleri tutuyor, yumuşak ve sonsuz...
Rainer Maria Rilke
27.10.09 |
vakt-i kelâm
|
0
yorum
0 yorum: