Sen hiç elma çiçeği kokladın mı doyasıya?
Güneşe sor öyleyse sen elma çiçeğini
Bir seher vakti dokunmuş taç yaprağına
Sonra… Sonra, gerisi malum
Her sabah gelir olmuş elma bahçelerine
Gün doğmadan geldiği bile olurmuş
Yaz-kış demez gelir
Ben de bilirim…
Sen hiç elma çiçeği kokladın mı doyasıya?
Güneşe sor öyleyse sen elma çiçeğini
Hele bahar gelirken
Az mı yalvarıyor sanıyorsun
Katrancık’ın tepesindeki son karlara
Geri versin diye baharını
Sıcaklığını ve de sevgisini…
Alınca da doğru bahçelere koşar
Onun için kar tutmaz bizim ova
Gelir, geçer…
Sen hiç elma çiçeği kokladın mı doyasıya?
Güneşe sor öyleyse sen elma çiçeğini
Nasılda sarılırlar birbirlerine bahar gelince
Binlerce tomurcukları olur
Bembeyaz… Delicesine severler birbirlerini
Elma çiçeği de güneşe aşıktır
Akşam olup ta güneş gidince
Kokmaz artık geceleri elma çiçeği
Belki de içini çeker gizliden kokusunu…
Saklar sabahlara kadar
Umutla güneşi bekler
Ve…
Sahi sen hiç elma çiçeği kokladın mı doyasıya?
Koklamadıysan bilemezsin ki…
Niyazi Özbek
7.10.09 |
vakt-i nazım
|
0
yorum
.png "English"){kind=small}
0 yorum: