Bülbül şahine der ki:
İkimiz de kuş olduğumuz halde, sen padişahın sarayındasın, ben ise bahçenin dikenliğindeyim.
Sen kuşları avlayıp yersin, padişahın yanında değer kazanır muradına erersin. Kuşların sultanı olursun.
Ben ise günü güne eklerim, her gece sabaha kadar gülün açılmasını beklerim.
Ben uyumadan o açmaz, uyanınca açılmış görürüm.
Açıldığını göremem, muradıma eremem.
Diken arasında muratsız ağlarım, yüreğimi dağlarım.
Şahin şöyle cevap verir:
Ben bin murat alırım ama birini söylemem. Sen bir murat almadan bin söylersin.
Susan murat alır, öten muratsız kalır.
5.8.09 |
vakt-i ibret
|
0
yorum
.png "English"){kind=small}
0 yorum: