Cüneyd-i Bağdadi ile Ebu Bekir Şiblî aynı günde hastalanırlar. Her ikisini de aynı hekim tedavi etmektedir. Fakat hekim inançsızdır. Hekim önce, Ebu Bekir Şiblî’ye gidip sorar:
Rahatsızlığın nedir? O:
Hiç! diye cevap verir.
Hekim daha sonra aynı soruyu Cüneyd’e de sorar, o ise, ayrıntısıyla bütün hastalığını anlatır…
Bir süre sonra iki büyük gönül, Cüneyd ve Şiblî karşılaşırlar. Şiblî Cüneyd’e sorar:
Rahatsızlığını bir dinsizin önüne niye serdin?
Bilsin istedim dost olana böyle yapılıyor. Ya düşmana ne yaparlar!
Sonra da hikmetini anlamadığı şeyi Cüneyd, Şibli’ye sorar:
Peki, sen niçin rahatsızlığını söylemedin?
Dostu, düşmana şikayet etmekten utandım!…
-alıntı-
10.7.12 |
vakt-i ibret
|
7
yorum
:) İnce bir düşünceymiş,işte onlar o yüzden hala saygıyla anılıyorlar Allah onlardan razı olsun...selamalr
YanıtlaSilselamlar diyecektim :)
YanıtlaSil:) Evet oldukça ince bir düşünce, Rabbim cuma gününün yüzü suyu hürmetine onlardan ders çıkarabilmeyi nasip etsin inşallah..
SilGuzeldi:)
YanıtlaSilBeğenmenize sevindim efendim :)
SilAh keşke anlasalar,
YanıtlaSilanlayana svirisinek saz anlamayana davul zurna az dememişler boşuna.
Ahh keşke..
Sil