Bu sabah kuş sesleriyle uyandım.
Ne güzel değil mi? Hayır, güzel değil!
Açık penceremden ok gibi dalıp yastığıma saplanan karga sesleriydi. Kuş sesleri dediğimde aklına asla karganın gelmediğini biliyorum. Bu, karganın da bir kuş türü olduğunu bilmeyişinden değil, karganın türünün en önemli özelliği olan güzel bir ötüşten mahrum oluşundan elbette.
Yüzümü yıkarken, acaba diyordum; acaba türümüzün en önemli özelliklerini taşıyor muyuz?
Hareketlerimiz ve sözlerimiz nerelere saplanıyor?
Acaba ‘insan’ denince hatırlanıyor muyuz?!
Ali Ural
1.7.12 |
vakt-i kelâm
|
6
yorum
.png "English"){kind=small}
Çok hoşuma gitti sevgili Abherii;
YanıtlaSilyine sorgulayıcı bir söz okumamıza vesile oldunuz. Teşekkür ediyorum.
Selam ve Duâ ile..
Beğenmenize sevindim, anlayana çok şey katacağını düşünerek paylaşayım demiştim bende..
SilMuhabbetle..
Bu kitabi bir solukta bitirdim,,defalarca okuyoabilirim,,tskler paylasm icin:)
YanıtlaSilHaklısınız öyle kitaplar var ki okumaktan bıkamadığımız, iyi ki de varlar :)
Sil"Acaba ‘insan’ denince hatırlanıyor muyuz?!" O kadar can alici bir cümle ki, insan beyninden vurulmusa dönüyor... EyvAllah ablacim...
YanıtlaSilDoğru söylüyorsun kardeşim, başımıza balyoz etkisi olan bir cümle.. Bir eyvAllah da benden sana..
Sil