Tutunduğum pervanenin kanadını incitiyorum.
Zaman bir kum gibi akıyor ayaklarımın altından.
Kalbim bir saat gibi işliyor.
Aşk takatiyle çok yorgunluğa talibim.
Her çileden nasibimi arıyorum.
Her yaranın hissedarıyım.
Her acıdan pay alıyor, her ağlayışa gönüllü oluyorum.
Sükût içindeyim.
Münire Daniş
9.8.10 |
vakt-i tenefüs
|
0
yorum
0 yorum: