Bu Bahar açmayacaksa bu çiçek
Sensiz ilkbaharlar nasıl geçecek
Ama elbet birgün esecek
Ruhumu yıkamış yağmurların rüzgarı
Ve hasrete hasat zamanı Yüreğimde biten dikenleri,
ucu aşkla bileylenmiş Oraklar kesecek
Ne Cehennem ateşiyle kıyaslanacak Kalbimin sıcağı
Ne de ilk bebeğini doğurmuş bir annenin şevkat dolu kucağı
Sen; Aşka düşkün Yare küskün bir tezat
Ben; Kimse benim kadar sevmesin isteyen masum bir fesat
Sayende Ok'u küflenmiş Eros'un
Artık işleri kesat...
Elbet vazgeçeceğim bende
Dünyanın "Yedi" Harikası yok olduğunda
"Yediveren" çiçekler koparıldığında
En az Yedi kişi kılacak cenaze namazımı
Cami avlusuna bıraktığın Ruhumdaki çocuk
"Yedi uyuyanlar"la birlikte uyandığında...
"Yedi uyuyanlar"la birlikte uyandığında...
Aşk; Ne öğretildiyse hepsini unutmaktır
yarin gözlerine bakınca
Belki birgün anlarsın değerimi
Mezar taşımda " Ruhuna el Fatiha " yazınca.
Korkmaz Bıçkın
3.6.10 |
vakt-i nazım
|
0
yorum
0 yorum: