İbrahim b. Edhem bir gün sarayında uyurken gece yarısı tavandan tıkırtılar gelir.
Sanki damda birileri yürüyor gibidir. İbrahim b. Edhem;
“Kim var orada?” diye bağırır.
“Bir dost!” diye cevap verir meçhul bir ses.
“Devemizi kaybettik de, damda onu arıyorum.”
İbrahim b. Edhem; “A ahmak!” diye seslenir;
“Damda deve mi arıyorsun?”
Meçhul ses; “A düşüncesiz!” diye karşılık verir.
“Sen ipek elbiseler içinde ve altın sedirde uyuklayarak Allah’ı arıyorken, biz niye deveyi damda aramayalım?!”
alıntı
1.1.13 |
vakt-i ibret
|
0
yorum
0 yorum: