"düşün, düşün ki düşün gelişsin"


Kader ağlarını keder ipliğiyle örmüş
Gönül hep acıyı görmüş
Göz güzele körmüş
Sevilen ise bir düşmüş
Ama iyilikler de var görülmüş
Lâkin üzeri cefa ile örtülmüş

Zaten elem hep övülmüş
Bir de üstüne misk sürülmüş
Sonra nazlı çocuk misali büyümüş
Derken elden ayaktan düşmüş
Kıymet verilmemekten ürkmüş
Şirin görünmek için bin parçaya bölünmüş

Fakat miadı dolunca bu pek güçmüş
Akıl düşünmüş, kalp üzülmüş
Eller duaya kalkmış iç dökülmüş
Yürek dile gelmiş, dil çözülmüş
Sabah olup güneş görünmüş
Ve insanoğlu yalnızca gülmüş..

"abherî"
Share

2 yorum: