"düşün, düşün ki düşün gelişsin"


Nereye saklasam dile geliyor hemen
Ve bana koşuyor rengi kaçan ne varsa
Ey dünya telaşesinin üstünü örttüğü şey
Ey konaklarda büyüyüp aslını inkar eden
Adın herneyse bana da uğra
Uğra ki
Şu adamın nesi var demesin kimse
Ve bir su kuşu gibi usulca öldüğümde
Isıtsın ellerimi

Hep soğukmudur tanrım
Şairlerin döşeği.

Dün Eyübsultanda bir grup kuşla
Kulağını çınlattık ey ölüm senin
Gölgesine uzanıp o ulu meleklerin
Ben ne yaptım der gibi bakan bir yüzle
Dönüşünü gözledik, sessizce gidenlerin.

Sevgilim vardı oysa tutardım ellerinden
Götürürdüm kalbimi tatmadığı şeylere
Şimdi,
Yüzümü görmek istemiyormuş hayat hanım
Bense neler varsa siliyorum bayramı hatırlatan
Ve bir hırıltı gibi dolaşıp aranızda
Ve gülme krizi gibi yapışıp yakanıza
Bakıyorum sizlere o sonsuz aralıktan.

İbrahim Tenekeci
Share

0 yorum: